De tentoonstelling en het muziekfestival over ‘ontaarde’ kunst in Londen. 
Op 8 juli 1938 werd op de vierde verdieping van de Burlington Galleries in Londen een prachtige tentoonstelling geopend. Er was werk te zien van Wassily Kandinsky, Paul Klee, Oskar Kokoschka, Käthe Kollwitz en vele anderen. Het werk De grote blauwe paarden van Franz Marc prijkte op het affiche en was er ook te zien. Franz Marc had zich in 1914 als vrijwillige soldaat gemeld bij het Duitse leger en was gesneuveld. Een oorlogsheld in de ogen van veel Duitsers, maar sinds de nazi’s aan de macht waren ook een kunstenaar wiens kunst niet langer gewenst was. Ze waren in Duitsland verguisd, bespot en beschimpt, de kunstenaars van wie werk in Londen te zien was. Maar hier in Londen werd hun werk bewonderd zoals dat tot 1933 ook in Duitsland het geval was geweest.
Het zelfde gold voor de muziek die in Hitler-Duitsland als ontaard beschouwd werd. In Londen klonk fier en trots de muziek van Arnold Schönberg, van Kurt Weill en van vele andere door de nazi’s verguisde componisten.
Noël Evelyn Norton-Hughes en Irmgard Burchard waren de iniatiefneemsters van de tentoonstelling in Londen. Zij organiseerden deze – met veel moeite – als tegenhanger tegen de tentoonstellingen Entartete Kunst en Entartete Musik die een jaar eerder in Duitsland te zien en te horen waren geweest. Ze brachten een eerbetoon aan alle verguisde kunstenaars. Dat was zeer tegen de zin van het naziregime van wat toen nog ‘een bevriende natie’ was. Om die reden kreeg de tentoonstelling de neutrale titel Exhibition of twentieth century German Art.
Tijdens deze lezing ziet u veel afbeeldingen van de kunstwerken die daar in Londen te zien waren en hoort u de muziek die daar te horen was. Het verhaal over deze bijzondere tentoonstelling wordt ingebed in een schets van de geschiedenis van die tijd.
Geïnteresseerd in deze lezing? Neem dan contact met mij op.
Afbeelding: Affiche van de tentoonstelling over ‘ontaarde’ kunst in Londen in 1938.