Een lezing over dieren in de beeldende kunst en muziek. 
Mensen houden van dieren en hebben ook altijd dieren afgebeeld. We zijn zó dol op dieren dat we er zelfs een jaarlijkse feestdag aan wijden. Reden genoeg dus om een lezing te wijden aan de pracht en diversiteit van dieren in de beeldende kunst en de muziek.
Wij mensen zorgen over het algemeen goed voor dieren, maar we hebben er ook een handje van de dierenwereld te overheersen. Dat zien we op een tamelijk sympathieke manier bij Orpheus, die met zijn muziek de wilde dieren wist te temmen. Vaak is onze overheersing van dieren echter veel minder sympathiek en daarom nemen de dieren af en toe wraak. Dat blijkt als de jager door de dieren naar zijn graf gedragen wordt. Ook dat gaat u zien èn horen.
Wat dat horen betreft: componisten lieten zich veelvuldig inspireren door dieren. Tijdens de lezing gaan we met muziek van Franz Lizst als het ware de onderwereld in, voorbij Cerberus, de hellehond. U hoort voorts onder meer muziek van Zoltan Kodaly, Guus Janssen, Boudewijn de Groot en Darius Milhaud. Daarin komen de pauw, de koe, het paard en alle dieren uit de ark van Noach tot klinken.
De klassieke mythologie, de bijbel, wetenschappelijke boeken als bestiaria en de werkelijkheid vormden bronnen voor het afbeelden van dieren. Dat alles leidde tot prachtige beeldende kunst over onder andere dode kanaries, draken en Dodo’s. U leert de hond van Odysseus kennen, het paard van Napoleon en de mopshond Trump. U komt te weten hoe de eenhoorn in de bijbel belandde en daardoor eeuwenlang als echt bestaand dier beschouwd werd en u krijgt toelichting op symbolische betekenissen van dieren in de kunst.
Kortom, een beestachtig boeiende lezing!
Geïnteresseerd in deze lezing? Neem dan contact met mij op.
Deze lezing kan desgewenst in een cyclus over de natuur gegeven worden, samen met Rozen verwelken… , Als de lente komt…. en Waar de blanke top der duinen.
Afbeelding: Lucebert (1924-1994), Orpheus en de dieren, 1952.