Karel Appel, de beroemdste Nederlandse beeldend kunstenaar uit de twintigste eeuw, was een zeer veelzijdig man. Hij tekende en schilderde niet alleen, maar maakte ook beelden van verschillende soorten materiaal en uiteenlopende groottes, hij beschilderde keramiek, ontwierp glas in lood en maakte allerlei andere gebouwgebonden kunst. Hij ontwierp decors en kostuums voor theaterproducties, schreef gedichten, kon prachtig zingen en componeerde.
Karel Appel omschreef zichzelf eens met de gevleugelde woorden: “Ik rotzooi maar wat aan”, maar uit deze lezing zal blijken dat hij allesbehalve dat deed. Hij was een voortreffelijk vakman èn een enorm harde werker. Daarbij had Karel Appel een kleurrijk en bijzonder leven, dat zich uitstekend leent voor een interessant, grappig èn ontroerend kunstenaarsportret.
In de lezing Appels en noten wordt u meegenomen in dit enorm veelzijdige en productieve leven van Karel Appel, waarbij u niet alleen veel over zijn leven en zijn werk te weten komt, maar ook verrassend veel soorten muziek zult horen die met hem van doen hebben.
De meeste mensen weten wel dat Karel Appel een groot jazz liefhebber was, maar wat had hij met de muziek zoals deze op vrijdagavond klonk in de Portugees-Joodse synagoge in Amsterdam? En met de muziek van Anton Webern, die van Guus Janssen, Gustav Mahler, Wolfgang Amadeus Mozart, Giacomo Puccini of Ralph Vaughan Williams?
Hoe dat zit en hoe dat klinkt, hoort en ziet u tijdens deze in meerdere opzichten kleurrijke lezing van Josée Claassen.
Carma van Marrewijk schreef na het bijwonen van deze lezing:
Dat er nog maar héél veel van dit soort lezingen mogen volgen!
Geïnteresseerd in deze lezing? Neem dan contact met mij op.
Deze lezing kan afzonderlijk geboekt worden, maar ook als onderdeel van de serie “De levens”, een serie kunstenaarsportretten waarin het leven en werk van een specifieke beeldend kunstenaar belicht wordt. De lezingen zijn allemaal voorzien van bijpassende, prachtige, soms verrassende of ontroerende muziek.