“Ik rotzooi maar wat an!”, zei Karel Appel, maar is dat wel zo?
Stierf Mozart arm en werd hij op een barre winterdag vanwege geldgebrek begraven in een anoniem graf, zoals de film Amadeus ons toonde? Wat gebeurt er als deze twee kunstenaars te zien en te horen zijn in één kunstwerk?
In de lezing De Appelflöte wordt antwoord gegeven op deze vragen.
Beide kunstenaars hebben elkaar nooit gekend, maar ze lijken op elkaar wat betreft de lichtheid van toets, het enorme vakmanschap dat ze allebei met een ogenschijnlijk gemak ten toon spreiden en de enorme productiviteit.
In deze lezing wordt het leven en werk van Mozart en Karel Appel belicht en worden scenes getoond uit de bijzondere versie van de opera de Zauberflöte van Mozart, waarvoor Karel Appel in 1995 de decors en kostuums ontwierp.
Er werd een boeiende inkijk gegeven in de wereld van Mozart aan het einde van zijn korte leven. De relatie met Karel Appel kwam na de pauze als grote verrassing door het bespreken en tonen van Appel’s enscenering van Mozart’s Die Zauberflöte in de Stopera. Voordracht, samenhang en presentatie waren van een hoog niveau.
Geïnteresseerd in deze lezing? Neem dan contact met mij op!
Afbeelding: Scene uit de Zauberflöte met kostuums en decors ontworpen door Karel Appel, 1995.